طراحی سایت

قوانین کمک کننده به استارتاپ ها

با وجود این که هنوز قوانین استارتاپ ها در ایران ناقص است ولی تعدادی از همین قوانین هم می‌تواند به کسب و کار آن‌ها کمک کند. به طور مثال قانون ثبت اختراعات یا قانون تجارت الکترونیک و… از جمله قوانینی هستند که در رشد این شرکت‌ها کمک کننده هستند. این استارت آپ ها محصولات و خدمات جدید خود را به بازاری وارد کردند که با چنین شرایطی روبه رو نشده بود ولی کم کم قوانین این صنف نیز در حال تکمیل است. به عبارتی افرادی که آغازگر این راه بوده اند با قرارداد‌های گوناگون کار خود را شروع کردند و به تکمیل قوانین در جهت سهولت حضور استارت آپ های دیگر در بازار کمک کردند.

استارتاپ‌ها هم باید نسبت به حقوق خود آگاهی لازم را داشته باشند و قبل از این که به یک شخصیت حقوقی تبدیل شوند وظایف و نقش‌های خود را به خوبی بدانند و آن‌ها را در دستور کار خود قرار دهند. حرکت رو به جلو پروسه حقوقی استارتاپ‌ها وضعیت بهتری را برای این شرکت‌ها نسبت به ۵ سال اخیر فراهم آورده است. باید توجه داشت که رسیدن به یک ساختار مشخص و سودمند برای بهره بردن از این قوانین جز با همکاری و مشاوره فعالین این عرصه امکان پذیر نخواهد بود.

 

مهم ترین اقدامات حقوقی برای شروع یک استارتاپ چیست؟

هرچند برای راه اندازی یک استارتاپ، راهی طولانی و پرچالش در پیش دارید و باید بر الزامات و قوانین استارتاپ ها تسلط کافی داشته باشید اما خوشبختانه، امروزه مؤسسات حقوقی جهت ارائه مشاوره حقوقی در رابطه با قوانین و مقررات استارتاپی گام‌های مثبتی برداشته‌اند و در همین راستا، مؤسسات حقوقی فعال در زمینه استارتاپ‌ها به ارائه خدماتی نظیر موارد زیر می‌پردازند.

بهتر است پیش از انجام هر نوع فعالیت قانونی و یا حقوقی جهت راه اندازی استارتاپ، به خوبی موارد زیر را مطالعه کرده و با متخصصین مؤسسات حقوقی نیز، مشورت نمایید.

توافق نامه محرمانگی یا عدم افشای اسرار تجاری (NDA)

توافق نامه عدم افشا، به شما کمک می‌کند تا به راحتی، ایده خود را مطرح کنید و به هیچ وجه بابت سرقت ایده خود نگرانی نداشته باشید. از سوی دیگر، اگر ایده‌تان پتانسیل بالایی در جذب سرمایه گذار داشته باشد، با استفاده از این توافق نامه و سایر قوانین حقوقی می‌توانید با خیالی آسوده تعهدات، الزامات قانونی، شرایط و نحوه سرمایه گذاری سرمایه گذاران را به صورت کاملا شفاف، تعیین نمایید.

در این صورت، با آگاهی قبلی از مشکلات حقوقی احتمالی که ممکن است دردسرها و خطرات بسیاری را در آینده برای استارتاپ‌تان بوجود آورد، جلوگیری کرده و اطمینان خاطر بیشتری خواهید داشت.

تنظیم قرارداد واگذاری سهام (SHA)

قرارداد واگذاری سهام (Share Holders Vesting Agreement) که اصطلاحا به آن وستینگ هم گفته می‌شود، با این هدف میان شرکا استارتاپ‌ها تنظیم می‌شود که سهم هر یک از مؤسسین استارتاپ، با توجه به منافع ایجاد شده برای استارتاپ و همچنین، تلاش آن‌ها در پیشرفت و توسعه کسب و کار، مشخص گردد.

علاوه بر آن، انعقاد این قرارداد به مؤسسین استارتاپ‌ها کمک می‌کند تا همچنان انگیزه همکاری و فعالیت خود را حفظ کرده و در ابتدای راه ایجاد استارتاپ، از آن خارج نشوند.

تهیه اساسنامه مناسب و ثبت شرکت

اگر قصد دارید برای ثبت استارتاپ خود اقدام کنید باید ابتدا نسبت به قوانین ثبت شرکت‌ها که مبنای آن قانون تجارت کشور می‌باشد، آشنایی داشته باشید. در قانون تجارت، انواع مختلفی از شرکت‌ها معرفی شده‌اند که ۴ نوع آن (شرکت با مسئولیت محدود، سهامی خاص، تعاونی و سهامی عام) در ایران به نسبت سایر شرکت ها، مشهورتر و پرکاربردتر می‌‎باشند.

توصیه ما در رشدانا این است که پیش از ثبت شرکت نوپای خود حتما درمورد این ۴ نوع شرکت، مطالعه و پرس و جوی دقیق داشته باشید و در صورت لزوم از مؤسسات حقوقی معتبر نیز مشورت بگیرید. هر چند که با مطالعه اساسنامه هر یک از شرکت ها و بررسی شباهت‌ها و تفاوت‌های میان آن‌ها، می‌توانید تصمیم بگیرید که کدام یک از انواع شرکت‌های زیر با توجه به فعالیت و نوع کسب و کارتان، بهترین گزینه برای ثبت استارتاپ شما هستند.

1. شرکت‌های بامسئولیت محدود
2. شرکت‌های سهامی خاص
3. شرکت‌های سهامی عام
4. شرکت‌های تضامنی
5. شرکت‌های نسبی
6. شرکت‌های مختلط سهامی
7. شرکت‌های مختلط غیرسهامی
8. شرکت‌های تعاونی

به یاد داشته باشید که ثبت شرکت و تهیه اساسنامه باعث می‌شود تا ضمن اعلام رسمی و قانونی فعالیت استارتاپ به همگان، اعتبار بالایی در میان مشتریان، سرمایه گذاران و سایر افراد حقیقی و حقوقی کسب کنید. به این ترتیب، افراد و شرکت‌های متعددی  تمایل به سرمایه گذاری با شما خواهند داشت و اعتماد آن‌ها منجر به افزایش معاملات تجاری‌تان خواهد شد.

قرارداد هم‌ بنیان‌گذاران (CFA)

همانطور که می‌‎دانید تیم اولیه یک شرکت نوپا، از هم بنیان گذاران یا Co-Founder ها تشکیل شده و یکی از ضروری‌ترین موارد موجود در قوانین استارتاپی، قرارداد مشارکت مؤسسین یا بنیان گذاران است که اصطلاحا به آن CFA (Co-Founder Agreement) گفته می‌شود.

CFA  به شما و سایر تیم‌های استارتاپی کمک می‌کند تا پیش از آنکه تعدادی از بنیانگذاران به اختلافات عمیقی با یکدیگر برخورد کنند، جزئیات و کلیات فرایند همکاری میان آن‌ها شفاف شده و از هر نوع درگیری احتمالی جلوگیری نمایید.

این قرارداد از جهاتی با قرارداد واگذاری سهام (SHA) شباهت‌های زیادی دارد و ابتدای امر ممکن است این دو را یکی بدانید. در حالی‌که قرارداد CFA، میان افرادی که استارتاپ را تأسیس کرده‌اند (مؤسسین) منعقد می‌شود، قرارداد واگذاری سهام (SHA) هنگامی تنظیم می‌شود که فرد جدیدی قصد دارد به سهامداران قبلی شرکت افزوده شود.

از سوی دیگر، یک قرارداد CFA زمانی میان هم بنیان گذاران منعقد می‌شود که استارتاپ آن‌ها، هنوز محصول یا خدمات خاصی را تولید و روانه بازار نکرده و مؤسسین در ابتدای مسیر راه اندازی استارتاپ هستند اما قراردادهای واگذاری سهام (SHA) درست زمانی تنظیم می‌شوند که ایده استارتاپی یا محصول شرکت، به سطح قابل قبولی از رشد رسیده باشد.